Filmowi goście na tegorocznym Festiwalu, czyli kto obiecał nas wkrótce odwiedzić

Filmowi goście na tegorocznym Festiwalu, czyli kto obiecał nas wkrótce odwiedzić

Halina Rowicka

To polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna, odtwórczyni roli Ewy Talar w serialu „Dom” .Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. W latach 1973-85 występowała w Teatrze Narodowym. Lata 1986-1992 to jej praca w teatrach: Ochota i Nowy. Zagrała, między innymi, w takich filmach, jak: „Szatan z siódmej klasy”,”Ucieczka z kina Wolność”, „Zabij mnie, glino”, „Popiełuszko. Wolność jest w nas”. Wystąpiła w wielu filmach i serialach telewizyjnych.

Oto tytuły niektórych z nich: „Pierwsza miłość, „M jak miłość”, „Leśniczówka”, „Przyjaciółki”, „Prawo Agaty”, „Komisarz Alex”, „Kryminalni”, „Na dobre i złe”, „Klan”, „Samo życie”, „Życie na gorąco”, „Na Wspólnej”, „Dom”, „Modrzejewska”, „Zmiennicy”, „Królowa Bona” i wielu innych.

Przez 46 lat była szczęśliwą żoną Krzysztofa Kalczyńskiego. Jest matką trójki dzieci. Jej córka, dziennikarka Anna Kalczyńska, zdradziła, że po mamie odziedziczyła: miłość do książek, wrażliwość na słowo, delikatność, czułość, zainteresowanie światem. życzliwość, gościnność, towarzyskość.

Zdjęcia: Jolanta Życzyńska

Ewa Gawryluk

Mieliśmy już przyjemność gościć tę popularną aktorkę filmową i teatralną w Lubomierzu i cieszy nas fakt, że zjawi się tutaj ponownie.

Na scenie zadebiutowała 25 stycznia 1992 na deskach Teatru Współczesnego w Warszawie, z którym jest związana aż do dnia dzisiejszego. Przed kamerami zadebiutowała w 1989 r. niewielką rolą w telewizyjnym filmie „Wiatraki z Ranley”. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi.

W filmografii aktorki są takie filmy i seriale, jak: „Dziecko szczęścia”, „Wielka wsypa”, „Oczy niebieskie”, „Matki, żony i kochanki”, „Dom”, „Klan”, „Zostać miss”, „Na Wspólnej”, „Hotel 52”, „Ojciec Mateusz”, „Komisarz Alex”, „Na dobre i na złe” i „Pierwsza miłość”.

W latach 2005 – 2009 pełniła funkcję zastępcy prezesa zarządu SAFT (Stowarzyszenie Aktorów Filmowych i Telewizyjnych).

Ewa Gawryluk zawsze zaskakiwała wszystkich swoim ciepłem, ale również skromnością. Aktorka twierdzi, że jeśli człowiek doświadcza prawdziwej miłości, to wszystko w jego życiu układa się dobrze. A ponieważ o wszystko trzeba dbać, to aktorka swój wolny czas poświęca wyłącznie bliskim.

Przyznała, że aktorstwo od początku było jej marzeniem, a jedyną przeszkodą do jego spełnienia było przezwyciężenie nieśmiałości.

„Nieśmiałość, strach, niepewność nadal mi towarzyszą w wielu sytuacjach, bo taka jestem. Ale umiem już sobie dawać radę z tymi emocjami, bo kiedyś zrobiłam ten „pierwszy krok”, i to, że robię to, co robię, to nie jest: „miała szczęście”, „ktoś jej to załatwił”, „miała chody”, „rodzice zapłacili”, tylko sama zaczęłam realizować marzenie ”.

Zdjęcie: Jolanta Życzyńska

Laura Łącz

Zadebiutowała na scenie teatralnej w 1978 roku. W Teatrze Polskim występowała w latach 1977-2000. W 1983 roku otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. Zagrała w kilkudziesięciu filmach kinowych, telewizyjnych, serialach, przestawieniach teatralnych i Teatru Telewizji. Filmy z jej udziałem, to, między innymi: „Filip z konopii”, „Wierne blizny”, „Dłużnicy śmierci”, „Kamienne tablice”, „Kontrakt”, „Polonia Restituta”, „Gdzie szukać szczęścia” i inne.

Od 2002 roku gra rolę Gabrieli Wilczyńskiej w telenoweli „Klan”. Seriale: „Matki, żony i kochanki”, „Białe tango”, „Punkt widzenia”, „Zielona miłość”, „Układ krążenia”, „Polskie drogi”. „Ojciec Mateusz”.

Jest autorką książek dla dzieci. Prowadzi Agencję Artystyczną „Laura”, gdzie zajmuje się organizacją imprez artystycznych dla dzieci i dorosłych.

O swoim życiu prywatnym nie mówi wiele, ale nigdy nie ukrywa, że uwielbia swój dom, niemal stuletnią willę na malowniczej Saskiej Kępie.

„Jestem bardzo aktywna zawodowo: pracuję w serialu, mam swoją firmę, wydaję książki, uczę studentów, ale już dawno należy mi się odpoczynek. Prawda jest taka, że bez tych dodatkowych zajęć nie utrzymałabym się z mojej emerytury” – powiedziała w jednym z wywiadów.

Fot. : Wikipedia

Justyna Sieńczyłło

Absolwentka warszawskiej PWST, na stałe współpracuje z Teatrem Powszechnym w Warszawie i z warszawskim Teatrem Kamienica, którego jest współtwórczynią.

.Niektóre filmy z jej udziałem to: „Za niebieskimi drzwiami”, „Sierpniowe niebo. 63 dni chwały”, „Na kocią łapę”, „Szatan z siódmej klasy”, „Kochaj mnie, kochaj”, „Noc świętego Mikołaja”, „Szczęśliwego Nowego Roku”.

Jej talent wokalny można było podziwiać w spektaklach muzycznych „Crazy for you”, „Piotruś Pan”, „Kram z piosenkami” czy „Boso ale w ostrogach”.

Po śmierci męża, Emiliana Kamińskiego, nie zamyka się na świat i bierze udział w wydarzeniach, które były ważne dla jej męża. Swoją pieczą objęła też teatr Kamienica, który stworzyła wspólnie z mężem.

fot.: Teatr Kamienica

Justyna Szafran

Aktorka i piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej i piosenki aktorskiej, zdobywczyni wielu nagród w konkursach piosenki aktorskiej. Występuje na deskach Teatru Muzycznego Capitol, gdzie grała w wielu spektaklach. Wystąpiła w filmie „Żółty szalik”. Podczas Festiwalu zasiadać będzie w jury konkursu typującego najlepszą komedię sezonu 2022/2023, Podobną rolę pełniła również podczas ubiegłorocznego Festiwalu. Wtedy też wystąpiła na scenie z Teatrem Capitol, gdzie brawurowo wykonała kilka piosenek jednocześnie porywając do tańca publiczność, a szczególnie jej męską część.

fot.: Justyna Szafran FB

Maria Duffek

Scenograf, dekorator wnętrz i kostiumograf filmowa. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest laureatką Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł 2018 za scenografię filmu „Twój Vincent” . Autorka scenografii, kostiumów, dekoracji wnętrz do wielu filmów. Realizatorka projektu renowacji starych kostiumów, która stwierdziła: „Udało się zachować ponad 100 kostiumów, pochodzących m.in. z filmów Wojciecha Jerzego Hasa „Lalka” i „Rękopis znaleziony w Saragossie” czy „Na srebrnym globie” Andrzeja Żuławskiego, „Test pilota Pirxa” Marka Piestraka albo „Sami swoi” i „Nie ma mocnych” Sylwestra Chęcińskiego. Ludzie mają potrzebę, aby zobaczyć jak te kostiumy wyglądały, chcą ich dotknąć, poznać, a my w ten sposób ocalamy kawałek historii naszej kinematografii”. Członkini jury festiwalowego konkursu filmowego.

fot.: LCK XXV OFFK W Lubomierzu

(od lewej: Maria Duffek, Paweł Palcat, Justyna Szafran)

Paweł Palcat

W 2005 roku ukończył studia na Wydziale Lalkarskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie z filią we Wrocławiu. Od 2005 roku występuje w Teatrze im. Modrzejewskiej w Legnicy.

Zagrał w filmach: „Operacja Dunaj”, „Mała Moskwa”, „Biuro kryminalne”, „Fala zbrodni”, „Pierwsza miłość”. Od 2017 roku jest wykładowcą wrocławskiej Filii Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie.

Stworzył spektakl „Mój niepokój jest twoim niepokojem”, w którym gra w towarzystwie psa o imieniu Mania. Pan Paweł jest jednocześnie reżyserem tego spektaklu, o którym powiedział: „sam temat chodził mi po głowie od dwóch lub trzech lat, natomiast forma i zaproszenie mojego psa do tego projektu to pomysł, który narodził się jakieś półtora roku temu (…) a sama forma spektaklu zrodziła się dużo później i wyniknęła po prostu z faktu, że mam takiego, a nie innego psa i pomyślałem, że to może być w jakiś sposób zaskakujące. Nie chcę stosować słowa „użycie” zwierzęcia w spektaklu, bo Mania na scenie po prostu jest, ale też jest równoprawną postacią w tym przedstawieniu, a na tym mi bardzo zależało”.Pan Paweł w ubiegłym roku był jurorem festiwalowego konkursu filmowego, podobną rolę będzie pełnił i w tym roku.

Irena Kilarska – Kobierzycka

Reżyserka i scenarzystka. Jako II reżyser pracowała przy powstaniu Filmu „Zakład”, który był nakręcany w Lubomierzu. Podobną rolę pełniła przy powstawaniu filmów: „Marcowe migdały”, „Penelopy”. Jako współpracownik reżysera pracowała także przy produkcji takich filmów, jak: „Wodzirej”, „Próba ciśnienia”, „Blisko, coraz bliżej”, „Za metą start”. Asystentem reżysera była w spektaklach telewizyjnych „Lizystrata”, „RH inżynier”.

Piotr Pręgowski

Polski aktor i piosenkarz. W młodości trenował zapasy. W 1979 roku ukończył studia na PWST w Warszawie. Był radnym Sejmiku województwa Kujawsko-Pomorskiego. Popularność zdobył grając rolę Patryka Pietrka w serialu „Ranczo”. Niektóre filmy i seriale z jego udziałem to: „Miś”, „Zmiennicy”, „Klan”, „Plebania”, „Wcześnie urodzony”, „Polskie drogi”, „Kasia i Tomek”, „Miodowe lata”, „Kryminalni”, „Świat według Kiepskich”, „Halo Hans czyli nie ze mną te numery”, „Hela w opałach”, „To my”, „Przeklęta Ameryka”, „Brawo Mistrzu” i wiele innych. W ciągu wielu lat swojej kariery związany był z teatrami warszawskimi: Kwadrat, Rozmaitości, na Woli i Narodowym, gdzie na scenie Operetki wystąpił w musicalu „Boso, ale w ostrogach” Grzesiuka. Ma na swoim koncie dość spore doświadczenie jako aktor dubbingowy.

W jednym z wywiadów stwierdza: „Radość sprawia mi mnóstwo pozornie błahych spraw: spacer nad jezioro z żoną, zapach świeżej gazety, zabawa ze swoimi kotami i psami. Koszenie trawy, podlewanie kwiatów, czy rąbanie drewna. Od czterech lat mieszkamy bowiem na wsi, co bardzo sobie chwalę i cenię. Tak samo jak to, że w odpowiednim momencie zostałem szczęśliwym emerytem. Jestem już na takim etapie życia, że nie lubię zbyt długo przebywać poza domem, męczą mnie podróże, nie mówiąc o ciągłym pakowaniu walizek i noclegach w hotelach”. Niedwno założył zespół muzyczny i stwierdził: „Nareszcie spełniam się jako wokalista w różnych nurtach muzycznych, który ciągle ma głos młodzieńca. Wprawdzie jako dziecko chciałem zostać sławnym płetwonurkiem, ale kiedy spotkałem swoją przyszłą żonę, szybko wybiła mi ten szalony pomysł z głowy. „Już lepiej zostań aktorem, bo zamiast choroby dekompresyjnej i zatrucia azotem, najwyżej wygwiżdżą cię na scenie” — poradziła mi. Posłuchałem jej i był to moment, który odmienił moje życie”.

Sylwester Maciejewski

Tego aktora o wielu talentach już wszyscy dobrze znamy, kilkakrotnie gościł na naszych imprezach. W 1978 roku ukończył studia w PWST w Warszawie, po których został zaangażowany w Teatrze Komedii. Od 1978 roku jest aktorem warszawskiego Teatru Powszechnego. Zagrał w ponad 100 filmach. Tytuły niektórych z nich to: „Ostatnie okrążenie”, Bez znieczulenia”, „Misja”, „Wielka majówka”, „Konopielka”, „Białe tango”, „Krótki film o zabijaniu”, „Skazany na bluesa”, „Sztuka kochania”, „Halo Hans”, „Plan B”. Spełnia się także w dubbingu i to od wielu lat. Użycza głosu rozmaitym postaciom z bajek, seriali i kreskówek. „KaŁaMasz” – to grupa kabaretowa, z którą także wystąpił u nas. Kojarzony jest głównie dzięki roli Macieja Solejuka w „Ranczu”.W tym roku zaprezentuje się wspólnie z Bogdanem Kalusem i Piotrem Pręgowskim w kabarecie „Ławeczka”.

Bogdan Kalus

On także był już naszym gościem festiwalowym. To wspaniały polski aktor filmowy i teatralny, artysta kabaretowy. Jest kapitanem Hokejowej Reprezentacji Artystów Polskich, współzałożycielem kabaretu KałaMasz, brał udział w telewizyjnym „Tańcu z gwiazdami”. Dorobek artystyczny Bogdana zasługuje na podziw. Aktor grał w 16 sztukach teatralnych i w ponad 30 serialach. Grał, między innymi, w takich filmach, jak: :Kamikadze”, „Święta wojna”, „Kamikadze”, „Diupla Cezara”, „Dziki”, „Wiedźmy”, „Pitbull”, „Kryminalni”, „Egzamin z życia”, „U Pana Boga w ogródku”, „Hela w opałach”, „M jak Miłość”, „Na Wspólnej”, „39 i pół tygodnia”, „Na dobre i na złe”. Jako Hadziuk występuje w serialu „Ranczo”. Uczęszczał do szkoły muzycznej, miał nawet swój zespół rockowy, w którym grał na perkusji.

Podczas tegorocznego Festiwalu wystąpi w kabarecie „Ławeczka”.

Marek Rębacz

Dramaturg, scenarzysta, reżyser. W 1993 roku zrealizował swoje pierwsze sztuki w Teatrze Telewizji TVP – „Żegnaj Kochanie”, „Pajęczyna”, „Ciemno”, „Miki”. W roku 1997 powstała sztuka „Dwie morgi utrapienia” wystawiana na deskach teatru Kwadrat, która jednocześnie jest najdłużej graną na scenie jednego teatru, polską komedią współczesną. W 1999 roku Marek Rębacz założył własny teatr (Teatr Niepoprawny) , gdzie kolejno, bez jakichkolwiek dotacji i sponsorów realizuje spektakle „Egzekutora”, „Atrakcyjny pozna panią…” oraz „Maciejowe podwórko”. W roku 2000 powstała sztuka „Atrakcyjny pozna panią…”, która została także zaprezentowana na jednym z naszych Festiwali.

W roku 2002 na podstawie sztuki „Dwie morgi utrapienia” powstał film fabularny „Zróbmy sobie wnuka”. Jego najnowsza komedia nosi tytuł „Kochanie, posadź Jumbo Jetta”. Gotowy jest też scenariusz „Las Vegas” – komedii współczesnej oraz scenariusz spektaklu TV – „Ciemno 2”.

Podczas tegorocznego Festiwalu w konkursie filmowym zaprezentowany zostanie film „Basia sama w domu” w jego reżyrerii. Pan Marek był już naszym gościem festiwalowym.

Fot.: Wikipedia

Ewa i Krzysztof Bałtyk

Scenarzyści, producenci. Przy ich udziale powstał film „Ślicznotka” biorący udział w tegorocznym konkursie filmowym, nagradzany w konkursach filmowych.

Monika Anna Wojtyłło

Reżyserka „Polska Love Serenade”. Polka tworząca w Niemczech. W jednym z udzielonych wywiadów powiedziała:

„Ale ja za to właśnie kocham Polskę. Za najlepszą gościnność na świecie. Bo nigdzie, nigdzie w Niemczech, nigdzie indziej nie znajdzie się takiej gościnności”.

Zapytana o powód nakręcenia filmu odpowiedziała:

„Inspiracją było serce. Serce trochę rozdarte, bo od szóstego roku życia mieszkam w Niemczech i takich mam rodziców trochę w seperacji: Polskę i Niemcy. Chciałam więc zbliżyć ich trochę, dać im poznać się nawzajem. Wytykając stereotypy i błędne myślenie.
Z samym filmem było sporo problemów – miałam jedynie 3 miesiące od pomysłu do pierwszych zdjęć, kiedy zwykle trwa to około roku. Na początku myślałam o filmie dokumentalnym. Chciałam wysłać niemieckich studentów do polskich domów na Wigilię, pokazać jak to jest i sfilmować reakcje. Ja sama ciągle trzymam się tradycji – 12 dań i wolnego talerza i wiem, że ich to zaskakuje.
Ale ograniczał nas budżet. I to nie był low budget, to nie był nawet no budget, więc zrobiliśmy trochę inny film”.

A dlaczego ten film kręciła w Lubomierzu?

„Jednym słowem w takiej dziurze. I ja tą dziurę uwielbiam, bo spędziłam tam mnóstwo czasu. Ta opowieść to taka trochę podróż sentymentalna, trochę bajka. Chciałam, by bohaterowie spotkali się właśnie tam. Trochę szalona studentka i taki prawniczek, typowy zadufany w sobie cham. Pseudointelektualny, zadufany w sobie. Masę takich spotkałam i to taki mały odwet na nich. I właśnie ta dwójka spotyka się w małej, sentymentalnej, pięknej miejsowości – dziurze. Co z tego wyniknie, pokazuje film.”