Nowa droga

w Popielówku

 

 

W ostatnim artykule napisałam o wielu inwestycjach odbywających się na terenie naszego miasta i Gminy. Przypomnę, że wymienione zostały:

remont dachu świetlicy wiejskiej w Pokrzywniku, remont świetlicy sołeckiej w Pławnej Dolnej, modernizacja oświetlenia ulicznego w sołectwach, budowa przydomowych oczyszczalni ścieków, a także w mieście :

termomodernizacja lubomierskiego ratusza, modernizacja energetyczna budynku Zespołu Klasztornego z internatem, przebudowa budynku byłego Domu Opatki wraz z Zespołem Klasztornym, remont drogi Lubomierz – Radoniów to te, które są aktualnie realizowane.

A w najbliższych planach znajduje się: modernizacja Gminnej Biblioteki Publicznej, modernizacja energetyczna budynku Lubomierskiego Centrum Kultury, remont trzech ulic w Lubomierzu, budowa hali sportowej, remont drogi Lubomierz Radoniów.

Ale to nie wszystkie prace odbywające się tutaj.

Niedawno zakończył się remont drogi gminnej między Wojciechowem a Popielówkiem. Wartość tej inwestycji wyniosła 1.420.950,32 zł. Wykonawca robót wykonał podbudowę drogi, rowy odwadniające, przepusty, zjazdy na pola, położył asfalt.

Ta droga ma długość 2,474 km i jest dla mieszkańców sporym skrótem, ułatwieniem w codziennym życiu. Jeszcze do niedawna była to szutrowa dróżka z wieloma dziurami wypłukanymi przez wodę. Naszym władzom udało się pozyskać dofinansowanie na ten cel z Funduszu Dróg Samorządowych.

Postanowiłam tę zakończoną inwestycję obejrzeć z bliska. I muszę przyznać, że zrobiła na mnie duże, pozytywne wrażenie. Jedzie się nią doskonale nie ma dziur, wertepów. Co parę metrów znajdują się tak zwane mijanki, zjazdy na pola. Można podziwiać wspaniałe widoki, cieszyć się bogactwem przyrody wśród pól i lasów.

Tuż przy drodze jest brzozowy lasek, którego wygląd napawa nadzieją, że będzie tam można zbierać kozaki.

Droga może służyć również do organizowania spacerów z kijkami. Rzadko jeżdżą tam samochody, a poboczem można się śmiało poruszać.

Ta droga jakby szara wstęga wije się wśród pól, na poboczach łanów zbóż rosną chabry, maki, dziki łubin, biało żółte kwiaty rumianku, słychać śpiew ptaków. Gdzieniegdzie pasą się krowy z zaciekawieniem przyglądające się każdemu, kto tam się pojawi.

Wszędzie panuje spokój, błoga cisza. Doskonałe miejsce do relaksujących spacerów!

Do czego serdecznie zachęcam Czytelników!

 

 

Tekst i zdjęcia: Jadwiga Sieniuć

Facebook
Twitter
Pinterest
WhatsApp
Email